fajka pokoju

См. также в других словарях:

• fajka pokoju — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} specjalna fajka z długim ozdobnym cybuchem i główką, zazwyczaj z czerwonej gliny; używana przez Indian podczas ceremonii religijnych, wypalana przy zawieraniu układów pokojowych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fajka — pokoju «symbol pogodzenia się, pojednania»: (...) Anglia i Francja zawarły pokój i życzeniem francuskiego monarchy jest, by jego dzieci zakopały tomahawki i wypaliły fajkę pokoju z Czerwonymi Kurtkami. Z. Teplicki, Indianie …   Słownik frazeologiczny

• fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… …   Słownik języka polskiego

• pokój — Fajka pokoju zob. fajka …   Słownik frazeologiczny

• pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić …   Słownik języka polskiego

• pokój — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zgody między państwami, narodami, brak wojny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kraj od wielu lat nie zaznał pokoju. Dążyć do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kalumet — m IV, D. u, Ms. kalumetecie; lm M. y «fajka pokoju Indian amerykańskich, z długim, ozdobionym piórami cybuchem, palona zwykle przy zawieraniu układów pokojowych dla zaświadczenia przyjaznych stosunków» ‹fr. z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• nakopcić — dk VIa, nakopcićcę, nakopcićcisz, nakopcićkopć, nakopcićcił pot. «nadymić paląc papierosy, cygara, fajkę, rozpalając nieudolnie w piecu itp.» Nakopcone w pokoju, że trudno oddychać. Nakopcić papierosami, fajką. nakopcić się «dużo napalić się… …   Słownik języka polskiego